اعتقاد به مهدی موعود (علیه السلام) مختصِ فرقه خاصی نیست؛ مورد اتفاق دانشمندان و صاحبنظران اسلامی بوده و هست، تا آنجا كه خود ابنخلدون كه این مقاله را درصدد نقد آرای او دربارهی احادیث مهدویت است، در جایی از مقدمهاش این اتفاق نظر را چنین ابراز داشته است
بررسی و نقد دیدگاه دكتر عدّاب محمود الحمش دربارهی احادیث مهدویتوی در سال (1999م) با نوشتن كتاب المهدی المنتظر فی روایات اهل السنة و الشیعة دراسة حدیثیة نقدیه موضوع مهدی آخرالزمان (علیه السلام) را به بحث گذاشته و چنین نتیجه گرفته كه احادیث امام مهدی (علیه السلام)، چه آنچه از طریق اهل سنت وارد شده و چه آنچه در كتابهای شیعه وجود دارد صحیح نیستند.
مکه سرزمینی که یادآور رخدادهای مهم در تاریخ بشریت است که در آینده هم نقش مهمی در رویدادهای جهانی دارد،و خانه کعبهای که حضرت ابراهیم(ع) آن را تجدید بنا کرد و روزگاری که یکی از فرزندانش در کنار مقام فریاد بر میآورد: « أَنَا بَقِیَّهُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ الْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِهِ» و سرانجام صالحان نوای توحید را در سراسر جهان می گسترانند.
امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: اگر كسى از شما بميرد در حالى كه منتظر حكومت امام زمان (عج) بوده، همانند كسى است كه با امام قائم عليه السلام در خيمه اش بوده است.
سپس اندكى درنگ كرد و فرمود: نه، بلكه همانند كسى است كه در كنار حضرت زد و خورد كند، سپس فرمود: نه، به خدا قسم، بلكه مانند كسى است كه در كنار رسول خدا به شهادت برسد.
ابن عباس میگوید از پیامبر خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله در حدیثی نقل شده است كه خداوند به او در شب معراج وحی كرد كه به حضرت علی علیه السلام سفارش كند و نسبت به امامان بعد از او که از فرزندانش هستند آگاهی داد تا آنجا كه فرمود: آخرین مرد از آنها، كسی است كه عیسی بن مریم علیهماالسلام پشت سرش نماز میخواند. زمین را پر از عدل و داد میكند؛ چنان كه از ستم فراگیر شده است...
آنچه فرا روی شماست، مجموعه ای کوچک از هشت روایتی است که از عبدالعظیم حسنی (علیهالسلام) درباره امام زمان(علیهالسلام) رسیده است. این روایت ها که واجد سندهای پذیرفتهای هم هستند در موضوعاتی بسان ویژگی های امام عصر ارواحنا فداه؛ غیبت و آثار آن؛ انتظار فضیلت آن؛ عصر ظهور و رخدادهای آن و نیز برتری منتظران آمده است. کوشیدهایم این اخبار را از مصادر و منابع اولیه نقل کنیم.
أُوْلَئكَ الَّذِينَ ءَاتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَ الحُْكمَْ وَ النُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بهَِا هَؤُلَاءِ فَقَدْ وَكلَّْنَا بهَِا قَوْمًا لَّيْسُواْ بهَِا بِكَافِرِين» (انعام/89) «اينان كسانى هستند كه به آنها كتاب و فرمان و نبوت دادهايم.اگر اين قوم بدان ايمان نياورند قوم ديگرى را بر آن گماردهايم كه انكارش نمىكنند.»