در حاليکه امام عسکري (عليهالسلام) و خانوادهاش در مراقبت شديد خليفه عباسي بودند و دشمنان مترصد به دنيا آمدن حضرت مهدي (عليهالسلام)، براي از بين بردن او بودند ولي حجت دوازدهم در سامرا به گونهاي که هرگز احدي از دشمنان آگاه نشوند، درخانه امام عسکري در سحرگاه روز جمعه پانزدهم شعبان 255 هجري پيش از آفتاب ديده به جهانه گشود که هميشه آفتاب را پشت سر نهد.
امام حسن عسکري (عليهالسلام) نيز با تمام قدرت به پخش و نشر خبر ولادت آن حجت خدا پرداخت چرا که ديگر کسي نتواند منکر ولادت و وجود او گردد.
فعاليتهاي امام عسکري (عليهالسلام) در انتشار تولد با سعادت حضرت مهدي (عليهالسلام) بدين شرح بود:
1ـ جناب حکيمه خاتون را که بانوي با عظمتي بود و در ميان بني هاشم شريفترين بانو، دختر امام جواد، خواهر امام هادي، زاهدة، عابدة، و سر آمد بانوان شيعه در عصر خود بود دعوت ميکند که آن شب را در خاندان امامت سپري کند و شاهد عيني ولادت آن مهر تابان باشد.
2ـ قابلهاي از غير شيعه دعوت ميکند که گواه ولادت آن حجت خدا باشد، تا حجت بر عدهاي از صالحان اهل سنت تمام شود، که همين بانو موجب شيعه شدن عدهاي از افراد خانوادهاش شده است.
3ـ مولود مسعود را (حضرت مهدي عليه السلام) در مناسبتهاي گوناگون به افراد مورد اعتماد از ياران و شيعيان عرضه مينمود، تا حجت خدا را با چشم خود ببيند و ديگر سخن دشمنان را درباره انکار او باور نکنند. 4ـ حضرت مهدي (عليهالسلام) را در همان سن طفوليت در جمع شيعيان حاضر ميکرد که در حضور پدر پرسشهاي آنان را پاسخ دهد، اموال آنان را دريافت نمايد و ميان آنان داوري کند.
5ـ امام عسکري (عليهالسلام) نامهها فراواني به شهرهي دور دست همچون: مدينه، بصره، قم ارسال ميکند و در آنها شيعيان خالص را به ولادت حجت دوازدهم بشارت ميدهد.
6ـ گوشت و نان فراوان خريداري کرده، به عنوان عتيقه فرزند گراميش مهدي (عليهالسلام) در ميان شيعيان سامرا تقسيم ميکنند.
7ـ حضرت عسکري (عليهالسلام) گوسفنداني را به خارج از سامرا ميفرستاد تا به عنوان عتيقه فرزندش ذبح کرده، اطعام نمايند.
خلاصه کلام اينکه خانواده امامت از هيچ فرصتي در پخش و نشر ولادت با سعادت آن قبله مقصود و کعبه مولود غفلت ننمود و پيش از رحلت امام حسن عسکري (عليهالسلام) خبر ولادت حجت خدا در دورترين نقاط جهان اسلام به گوش شيعيان خاص و افرادي صالح از غير شيعه رسيده بود.)