مهدی در روایات معصومین

وظایف ما دردوران غیبت حضرت ولی‌عصر(عج) بسیار است و چه خوب است که با آنها آشنا شده و در انجام وظایف خویش کوشا باشیم. از جمله این وظایف زیاد دعا کردن برای تعجیل در ظهور است. قید "زیاد" وقتی اهمیت می یابد که بدانیم قناعت کردن به اندک در این امر وظیفه را از ما منتفی نمی گرداند!

در روایات ذکر شده است که هنگام ظهور امام زمان، ‌جنگ و خونریزی و فساد فراوان روی می‌دهد، و از طرفی گفته می‌شود که باید زمینه را با اعمال نیک، دعا و... برای ظهور ایشان فراهم کرد. انسان در این مواقع مضطر می شود که بالاخره با گناه بیشتر ظهور نزدیک میشود یا با اعمال نیک؟....

انتظار فرج باید لحظه به لحظه باشد. و اگر این حقیقت را کسی با عمق وجودش باور کند، تأثیر زیادی در شدّت انتظارش خواهد گذاشت. اساس و پایه‌ی این اعتقاد، توجّه به بداء پذیر بودن وقت ظهور امام عصر (علیه السلام) است.

حکیمه خاتون(س) می‌گوید: این نوزاد کمتر از یک ساعتشان بود، به پدر بزرگوارشان-امام حسن عسکری(ع)- دادم، در بغل بابا دست به دعا بلند کردند: «خدایا! گشایش دوستان من در فرج من است. فرج من را نزدیک کن».

یکی از زوایای ناشناخته‌ی امام عصر علیه السّلام، مهر و محبّت آن بزرگوار به انسان ها و به ویژه شیعیان است.

حضرت حجت بن حسن عسکری(عج) نیمه شعبان سال 255 هجری در سامرا دیده به جهان گشودند، نام ایشان مهدی و کنیه‌اش ابوالقاسم است

وقتی سخن از ظهور به میان می‌آید، احساس دلپذیری به آدمی دست می‌دهد. گویی در فضای باغی سبز و کنار نهری جاری نشسته است و به آواز خوش بلبلان گوش می‌دهد.