تذکر: نویسندهی این مقاله از علمای اهل سنت میباشد که این مقاله را در دفاع از احادیث مهدویت به نگارش درآورده است.
هدف از باز نشر این مقاله اثبات این نکته است که بسیاری از علمای اهل سنت نیز معترف به مسألهی مهدویت میباشند. لذا ممکن است بعضی از جزئیات مطالب مقاله دقیقاً منطبق بر عقیدهی شیعه نباشد.
استفاده از مستندات این مقاله برای محققین بسیار مفید خواهد بود.
تذکر: نویسندهی این مقاله از علمای اهل سنت میباشد که این مقاله را در دفاع از احادیث مهدویت به نگارش درآورده است.
هدف از باز نشر این مقاله اثبات این نکته است که بسیاری از علمای اهل سنت نیز معترف به مسألهی مهدویت میباشند. لذا ممکن است بعضی از جزئیات مطالب مقاله دقیقاً منطبق بر عقیدهی شیعه نباشد.
استفاده از مستندات این مقاله برای محققین بسیار مفید خواهد بود.
در مقدمهی بحث باید گفت كه در یك تقسیمبندی كلی، حدیثهای نقل شده از پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) و معصومان (علیهم السلام) به دو دسته تقسیم میشوند؛ حدیث آحاد و حدیث متواتر؛ در تعریف حدیث آحاد گفتهاند: «خبری است كه یك یا چند نفر، آن را نقل كرده باشند-كه به خودی خود و بدون ضمیمه و قرینه- از گفتهی آنان علم به مضمون خبر حاصل نشود» كه اعتبار این حدیث به اندازهای نیست كه علمآور باشد.
در این مقاله به بخشی از گفتهها و نوشتههای گروهی از دانشمندان اهل سنت در تأیید حجّیت حدیثهای مربوط به امام مهدی (علیه السلام) میپردازیم و برآنیم ترتیب تاریخی آنها رعایت شود: