مطابق روایات، خداوند متعال هنگام ظهور امام موعود، امدادهای غیبی را به کمک آن حضرت خواهد فرستاد که از آن جمله است:
در زمان غیبت كبرا كه غیبت تام و كامل است، فلسفه و حكمت غیبت اقتضا میكند كه هیچكس با امام ارتباط دائم و اختیاری نداشته باشد؛
احادیثی که درباره دوران غیبت کبرا وجود دارد را میتوان به چهار گروه تقسیم کرد:
نایبان امام عصر به دو دسته تقسیم میشوند؛ نایبان خاص در زمان غیبت صغرا و نایبان عام در زمان غیبت کبرا.
امامت بهطور کلی دارای شئونی است که امام مهدی علیهالسلام نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ شئونی مانند هدایت و رهبری، حفظ مسلمین و شیعیان
امروزه به جرأت می توان گفت میراث گرانسنگ تلاش های پیشوایان معصوم در مباحث مهدویت سبب شده در جزئی ترین بحث ها بتوان به پشتوانۀ سخنان ایشان به بررسی های ژرف، بحث های فراوانی را دنبال کرد.
بنابر اتفاق همه فقهای شیعه، برای آگاهی از احكام اسلام سه راه بیشتر وجود ندارد:
مسأله غیبت مختص به امام عصر نیست، بلكه طبق بیان قرآن كریم و روایات فراوان تعدادی از پیشوایان گذشته نیز ـ از آن جمله:
در روایات معصومین علیهالسلام داریم كه مدتش بقدری طولانی است كه گروهی از مردم آن زمان نسبت به آن حضرت تردید میافتند.
بنا بر آموزههای دین، بیشک، انسان در زندگی فردی و اجتماعی خود اختیار دارد.[1] بر این مبنا میتوان گفت که امام زمان امامی «آوردنی» است؛