ترس و وحشت از امام زمان و ظهور آن حضرت، عوامل مختلفی دارد؛ ترسیم تصویری خشن و چهرهای غضبناک از امام دوازدهم میتواند دلیلی برای این مسأله باشد.
امروزه به جرأت می توان گفت میراث گرانسنگ تلاش های پیشوایان معصوم در مباحث مهدویت سبب شده در جزئی ترین بحث ها بتوان به پشتوانۀ سخنان ایشان به بررسی های ژرف، بحث های فراوانی را دنبال کرد.
گفته میشود در روایات آمده است که دینداری در آخرالزمان مثل گرفتن آتش در دست است؛ چرا دینداری در آخرالزمان، سختتر از زمانهای دیگر است؟
خبرهای غیبی امام علی(ع) که بسیاری از آنها را اهل سنت هم روایت کردهاند و خبرهای سایر ائمه از امور غیبی که این خبرها «بداء»پذیر نیستند و به عبارت صحیحتر در این وقایع «بداء» واقع نخواهد شد اگرنه آن بزرگواران از آن خبر نمیدادند.
ممکن است که به ذهن کسی چنین خطور کند که نشر شرایط و علامات ظهور در جامعه، با احادیث نهی از توقیت و معینکردن وقت ظهور منافات داشته باشد، پس چرا از آنها سخن به میان میآید؟