عبدالله بن حسین علیه السلام که به علی اصغر معروف است فرزند امام حسین علیه السلام است. مادرش رُباب دختر اِمْرَءُ الْقَیْس و خواهرش سکینه می باشد. عبداللّه در مدینه متولد شد.
در زیارت ناحیه مقدسه، درباره این کودک شهید، آمده است: «السلام علی عبدالله بن الحسین، الطفل الرضیع، المرمی الصریع، المشحط دما، المصعد دمه فی السماء، المذبوح بالسهم فی حجر ابیه، لعن الله رامیه حرملة بن کاهل الأسدی». و در یکی از زیارتنامه های عاشورا آمده است:«و علی ولدک علی الأصغر الذی فجعت به» از این کودک،با عنوانهای شیرخواره،شش ماهه، باب الحوایج، طفل رضیع و...یاد می شود و قنداقه و گهواره از مفاهیمی است که در ارتباط با او آورده می شود.
تکیه اصلی شیعه، از نظر فکری و عقیدتی بر امام صادق(ع) بوده و بخش بزرگی از احادیث و علوم اهل بیت(ع) توسط این امام گسترش یافت
امام باقر علیهالسلام در روایتی میفرماید: «... هرگاه مهدی خروج کند به امر جدید و... قیام خواهد نمود».[۱]
مقصود از شرایط ظهور، همان شرایطی است که تحقق روز موعود متوقف بر آنها است و گسترش عدالت جهانی به آنها وابسته است. میتوان تعداد این شرایط را در چهار امر دانست:
از برخی روایات استفاده میشود که در عصر دولت امام مهدی علیهالسلام جز مسلمان احدی روی زمین باقی نمیماند.
از علائم قیام حضرت مهدی علیهالسلام، واقعشدن خسف است؛ در حدیث آمده است که در آخرالزمان خسف، قذف و مسخ واقع خواهد شد.