سلمان پس از گرایش به دین حنیف، از یاران خاص پیامبر(ص) شد و از وجود مبارک او بهره های فراوانی برد. وی در فراگیری علوم آن قدر پیش رفت کرد که برای دیگران قابل هضم نبود و از همین رو تاب و تحمل او را نداشتند. وی خود در این باره می گوید: (ای مردم! اگر من از آن چه می دانستم شما را مطلع می کردم، می گفتید: سلمان دیوانه است، یا بر کسی که سلمان را بکشد درود می فرستادید).8صاحب تنقیح المقال در خصوص سلمان از امام صادق(ع) نقل می کند: در اسلام مردی که فقیه تر از همه مردم باشد هم چون سلمان، آفریده نشده است.)