پاسخ:
در ابتدا بايد گفت شرط ثواب در همه اعمال اين نيست كه بنده حتما در آن عمل قصد قربت كرده باشد . بلكه اعمالي نيز هست كه اگر بدون قصد قربت (البته وبدون قصد حرام) انجام شوند خداوند به آنها ثواب مي دهد .
در قرآن كريم آمده است :
َذلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
آيه 120 سوره توبه
چرا كه هيچ تشنگي و رنج وگرسنگي در راه خدا به آنان نمي رسد و هيچ مكاني كه كفار را به خشم مي آورد قدم نمي گذارند و از دشمن هيچ غنيمتي به دست نمي آورند مگر اينكه به سبب آن ، عمل صالحي براي آنان نوشته مي شود ، زيرا خداوند پاداش نيكو كاران را ضايع نمي كند .
يكي از مطالبي كه در قرآن براي آن وعده ثواب داده شده و در آن شرط قربت نشده است حضور در اماكني است كه سبب خشم و غضب دشمنان دين مي شود (اماكني كه حضور در آنها سبب فزوني شوكت مسلمانان و به اصطلاح زياد شدن سياهي لشكر ايشان مي گردد)
بودند در لشكر يزيد كسانيكه براي كشتن امام حسين عليه السلام نيامده بودند ؛ بلكه به اين علت آمدند كه اگر بعد از اين جنگ خواستند به لشكريان هديه اي بدهند به ايشان هم برسد و نه تيري به سمت امام حسين عليه السلام انداختند و نه شمشيري كشيدند اما ايشان را مستحق عذاب مي دانيم . زيرا سياهي لشگر كفر شدند و جزو نماد ظلم قرار گرفتند .
از آن طرف عده اي هستند كه در اين عزاداري ها شركت مي كنند و چون اين عزاداري ها نشانه مقابله با ظلم است خداوند به ايشان ثواب مي دهد .
البته بايد گفت اين كه شما دلسوزي و ناراحتي براي امام حسين عليه السلام را الي الله ولله ندانستيد اين درست نيست . بلكه اكثر كسانيكه براي امام حسين گريه مي كنند از جنبه ديني براي ايشان گريه مي نمايند و عزاداري مي كنند ؛ وگرنه مي توانستند براي كشته گان جنگ هاي جهاني اول و دوم و... گريه كنند . اما خود حضور در اين عزاداري ها نشانگر جهت عزاداري ايشان و از روي عرق ديني انجام گرفتن آن است .
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)
