اگر فرض نزدیک بودن زمان ظهور امام (علیه السلام) را در حدّ یک روز برای خود تداعی کنیم، تصدیق خواهیم کرد که اولین و مؤثرترین لازمهی آن، پُررنگ شدن یاد امام (علیه السلام) و غفلت نکردن از ایشان در همهی ساعات و دقایق زندگی است. منتظر واقعی امام زمان (علیه السلام) نمیتواند از یاد ایشان و انتظار قدومشان غافل شود. و این چیزی نیست که به صورت تصنّعی در مؤمن به وجود آید، بلکه معرفت و محبّت و انتظارش او را به طور طبیعی به این حالت میرساند. خوب است این ویژگی را از زبان یک منتظر راستین فرج - مرحوم سیدمحمد تقی موسوی اصفهانی (رحمهالله) - بیان کنیم:
ظهور به طور ناگهانی محقّق میشود
مطابق آنچه از ائمهی اطهار (علیهم السلام) نقل شده است ظهور امام زمان (علیه السلام) به صورت دفعی و بدون زمینهی قبلی واقع خواهد شد. خود حضرت ولیّ عصر (علیه السلام) در توقیع مبارک به جناب شیخ مفید فرمودهاند:
فإنَّ اَمرَنا یَبعَثُه فَجأَةً. (1)
(خداوند) کار ما را به طور ناگهانی بر میانگیزد.